تلفن (خط ویژه):

هپاتیت خودایمنی

  • ۱ نمایش

هپاتیت خودایمنی

🩸 هپاتیت خودایمنی

Autoimmune Hepatitis

📘 معرفی بیماری

هپاتیت خودایمنی یک بیماری مزمن کبدی است که در آن سیستم ایمنی بدن به اشتباه سلول‌های کبدی را هدف قرار می‌دهد و تخریب می‌کند. این حمله ایمنی باعث التهاب طولانی‌مدت کبد، آسیب سلولی و در نهایت فیبروز یا سیروز می‌شود. بیماری می‌تواند بدون علامت آغاز شود یا با علائم شدید مانند زردی و خستگی آشکار گردد.

🌍 شیوع و اهمیت

  • شیوع جهانی :  حدود ۱ تا ۲ مورد در هر ۱۰۰ هزار نفر.
  • بیشتر در زنان دیده می‌شود (نسبت زن به مرد حدود ۳ به ۱).
  • در ایران نیز موارد متعددی گزارش شده و اهمیت بالینی آن به دلیل پیشرفت به سمت سیروز و نارسایی کبدی بسیار بالاست.
  • اهمیت بالینی : تشخیص زودهنگام و درمان مناسب می‌تواند از پیشرفت بیماری جلوگیری کند.

⚠️ نشانه‌ها و علائم

  • خستگی و ضعف مزمن.
  • زردی پوست و چشم‌ها.
  • درد در ناحیه بالای شکم (سمت راست).
  • تهوع و کاهش اشتها.
  • ادرار تیره و مدفوع روشن.
  • در موارد پیشرفته :  علائم سیروز مانند آسیت (آب آوردن شکم)، خون‌ریزی‌های گوارشی و اختلال هوشیاری.

🩺 توضیح بالینی بیماری

در هپاتیت خودایمنی، سیستم ایمنی بدن آنتی‌بادی‌هایی علیه سلول‌های کبدی تولید می‌کند. این آنتی‌بادی‌ها باعث التهاب مزمن کبد می‌شوند. در آزمایشگاه، افزایش آنزیم‌های کبدی (ALT  و AST) دیده می‌شود و در آزمایش‌های سرولوژی، آنتی‌بادی‌های خاص مانند ANA  (آنتی‌بادی ضد هسته) و SMA (آنتی‌بادی ضد عضله صاف) مثبت هستند. اگر بیماری درمان نشود، التهاب مزمن به فیبروز و در نهایت سیروز منجر می‌شود.

🔬 علت‌های اصلی

  • عوامل ژنتیکی :  استعداد ارثی در برخی خانواده‌ها.
  • عوامل محیطی :  عفونت‌های ویروسی، داروها یا سموم که می‌توانند سیستم ایمنی را تحریک کنند.
  • اختلال در تنظیم سیستم ایمنی بدن.

🛡️ راه‌های پیشگیری

  • پیشگیری کامل ممکن نیست زیرا بیماری زمینه خودایمنی دارد.
  • پایش منظم افراد با سابقه خانوادگی بیماری‌های خودایمنی.
  • اجتناب از مصرف داروها یا مواد شیمیایی محرک کبد در افراد پرخطر.

🔬 آزمایش‌ها و تشخیص

آزمایش

یافته‌ها

آزمایش ‌های کبدی

افزایش ALT  و AST

سرولوژی

ANA ، SMA، LKM-1  مثبت

IgG

افزایش سطح ایمونوگلوبولین G

بیوپسی کبد

التهاب مزمن، نکروز و فیبروز

تصویربرداری

بررسی میزان آسیب کبدی

💊 درمان

  • کورتیکواستروئیدها :  پردنیزولون برای کاهش التهاب ایمنی.
  • داروهای سرکوب‌کننده ایمنی :  آزاتیوپرین، مایکوفنولات.
  • پایش منظم عملکرد کبد :  آزمایش‌های دوره‌ای.
  • در موارد پیشرفته :  پیوند کبد.
  • مراقبت حمایتی :  تغذیه مناسب، اجتناب از الکل و داروهای آسیب‌رسان به کبد.

⚠️ عوارض و آینده بیماری

  • پیشرفت به سمت فیبروز و سیروز.
  • نارسایی کبدی.
  • افزایش خطر سرطان کبد (هپاتوسلولار کارسینوما).
  • پیش‌آگهی :  با درمان مناسب، بسیاری از بیماران می‌توانند زندگی طبیعی داشته باشند، اما نیازمند پایش مادام‌العمر هستند.

📚 منابع علمی

  • Mayo Clinic – Autoimmune Hepatitis
  • UpToDate Clinical Database
  • WHO Hepatology Guidelines