تلفن (خط ویژه):

نام آزمایش: کشت لژیونلا(باکتری عامل عفونت ریوی)

  • ۱ نمایش

نام آزمایش: کشت لژیونلا(باکتری عامل عفونت ریوی)

نام آزمایش: کشت لژیونلا(باکتری عامل عفونت ریوی)

 Legionella – Culture

توضیح کلی آزمایش

آزمایش کشت لژیونلا برای شناسایی باکتری Legionella pneumophila  از نمونه‌های تنفسی ، مایع شست‌وشوی برونک یا بیوپسی ریوی انجام می‌شود. این باکتری عامل بیماری لژیونر است که نوعی پنومونی غیرمعمول و شدید محسوب می‌شود و در افراد مسن ، سیگاری یا دارای نقص ایمنی شیوع بیشتری دارد.

کشت لژیونلا نیازمند محیط‌های اختصاصی مانند BCYE (Buffered Charcoal Yeast Extract) و شرایط خاص رطوبتی و دمایی است. اگرچه آزمایش‌های سریع‌تر مانند آنتی‌ژن ادراری یا PCR رایج‌ترند ، کشت همچنان مرجع طلایی برای شناسایی و تایپینگ سویه‌هاست.

کاربردهای بالینی آزمایش

  • بررسی موارد پنومونی شدید یا غیرمعمول
  • بررسی بیماران بستری در ICU با علائم تنفسی
  • بررسی موارد مشکوک به بیماری لژیونر
  • بررسی بیماران با نقص ایمنی ، پیوند عضو یا سرطان
  • بررسی اپیدمی‌های مرتبط با منابع آبی یا تهویه
  • بررسی موارد مقاوم به درمان یا عودکننده
  • پایش درمان و بررسی حساسیت دارویی

فیزیولوژی و مکانیسم آزمایش

Legionella pneumophila  یک باسیل گرم منفی بی‌هوازی اختیاری است که در محیط‌های آبی مانند برج‌های خنک‌کننده ، سیستم تهویه یا منابع آب گرم رشد می‌کند. این باکتری از طریق استنشاق آئروسل آلوده وارد ریه شده و باعث پنومونی شدید می‌شود.

در روش کشت ، نمونه تنفسی در محیط BCYE قرار داده می‌شود و در شرایط رطوبتی و دمای ۳۵۳۷ درجه سانتی‌گراد انکوبه می‌شود. رشد ممکن است تا ۷ روز طول بکشد. پس از رشد ، شناسایی فنوتیپی و مولکولی انجام شده و آزمایش حساسیت دارویی صورت می‌گیرد.

علائم بالینی مرتبط با مثبت شدن آزمایش

  • تب بالا و ناگهانی
  • سرفه خشک یا همراه با خلط
  • تنگی نفس
  • درد قفسه سینه
  • سردرد ، گیجی یا اختلال سطح هوشیاری
  • تهوع ، استفراغ یا اسهال
  • ضعف عمومی
  • علائم شوک یا سپسیس (عفونت) در موارد شدید

آزمایش‌های مکمل

  • آزمایش آنتی‌ژن ادراری برای لژیونلا تیپ 1
  • PCR  از نمونه تنفسی
  • CBC  برای بررسی لکوسیتوز یا آنمی
  • CRP  و ESR برای ارزیابی التهاب
  • تصویربرداری قفسه سینه با  X-ray  یا  CT
  • بررسی عملکرد کلیوی و کبدی
  • بررسی سطح لاکتات در موارد شوک
  • بررسی کشت خون در موارد سپسیس
  • بررسی اپیدمیولوژیک در موارد گروهی
  • بررسی منابع آبی یا تهویه در محیط بیمار

ضرورت تشخیص زودهنگام

تشخیص زودهنگام لژیونلا می‌تواند از پیشرفت به پنومونی شدید ، نارسایی تنفسی یا مرگ جلوگیری کند. درمان سریع با ماکرولیدها یا فلوروکینولون‌ها اثربخشی بالایی دارد و می‌تواند از بستری طولانی‌مدت یا نیاز به تهویه مکانیکی جلوگیری کند.

عوارض تشخیص دیرهنگام

  • پنومونی دوطرفه یا نکروتیک
  • نارسایی تنفسی و نیاز به ونتیلاتور
  • سپسیس و شوک عفونی
  • نارسایی کلیوی یا کبدی
  • مرگ در موارد شدید و درمان‌نشده
  • بستری‌های طولانی‌مدت
  • کاهش کیفیت زندگی
  • انتقال بیماری در موارد اپیدمی
  • مقاومت دارویی در صورت درمان ناقص

عوامل افزایش‌دهنده احتمال مثبت شدن آزمایش

  • سن بالا ، سیگار یا بیماری زمینه‌ای
  • تماس با منابع آبی یا تهویه آلوده
  • علائم تنفسی شدید و تب بالا
  • نقص ایمنی یا پیوند عضو
  • نمونه‌گیری صحیح از ترشحات تنفسی
  • عدم مصرف آنتی‌بیوتیک قبل از نمونه‌گیری
  • استفاده از محیط BCYE و شرایط رطوبتی مناسب

عوامل کاهش‌دهنده احتمال مثبت شدن آزمایش

  • مصرف آنتی‌بیوتیک قبل از نمونه‌گیری
  • نمونه‌گیری سطحی یا ناکافی
  • بیماری‌های ویروسی یا باکتریایی دیگر با علائم مشابه
  • نگهداری نامناسب نمونه
  • عدم استفاده از محیط‌های کشت اختصاصی
  • فرم‌های غیرقابل رشد یا نهفته باکتری

منابع

  • UpToDate
  • Lab Tests Online
  • Mayo Clinic
  • PubMed
  • CDC Guidelines on Legionella
  • Harrison’s Principles of Internal Medicine
  • Infectious Diseases Society of America – IDSA
  • Journal of Clinical Microbiology
  • WHO Environmental Health Guidelines