نام آزمایش: کشت ترشحات گوش برای شناسایی میکروارگانیسم‌های بیماری‌زا
Ear – Culture
توضیح کلی آزمایش
آزمایش کشت گوش برای شناسایی میکروارگانیسم‌های بیماری‌زا در ترشحات یا نمونه‌های گرفته‌شده از مجرای گوش خارجی، میانی یا خلفی انجام می‌شود. این آزمایش در تشخیص اوتیت خارجی(عفونت گوش) ، اوتیت میانی چرکی یاعفونت‌های مزمن گوش کاربرد دارد و به پزشک کمک می‌کند تا عامل عفونت را شناسایی کرده و درمان مناسب را انتخاب کند.
کشت گوش می‌تواند باکتری‌های هوازی، بی‌هوازی، قارچ‌ها و در موارد خاص مایکوباکتریوم‌ها را شناسایی کند. در صورت رشد، آزمایش حساسیت دارویی نیز انجام می‌شود.
کاربردهای بالینی آزمایش
- بررسی اوتیت خارجی حاد یا مزمن
- بررسی اوتیت میانی چرکی یا مقاوم
- بررسی ترشحات گوش با بوی بد یا رنگ غیرطبیعی
- بررسی بیماران با درد، تورم یا کاهش شنوایی
- بررسی بیماران با نقص ایمنی یا دیابت
- بررسی موارد عفونت‌های بیمارستانی یا مرتبط با پروتز گوش
- پایش درمان در بیماران با عفونت‌های مزمن یا عودکننده
فیزیولوژی و مکانیسم آزمایش
عفونت‌های گوش معمولاً ناشی از ورود باکتری یا قارچ به مجرای گوش یا فضای میانی هستند. در روش کشت، نمونه ترشح یا سواب از محل عفونت گرفته شده و در محیط‌های کشت مناسب قرار می‌گیرد. پس از رشد، شناسایی دقیق گونه و انجام آزمایش حساسیت دارویی انجام می‌شود.
در موارد خاص، بررسی قارچی یا مایکوباکتریومی نیز انجام می‌شود، به‌ویژه در بیماران با نقص ایمنی یا عفونت‌های غیرمعمول.
علائم بالینی مرتبط با مثبت شدن آزمایش
در اوتیت خارجی:
- درد و خارش گوش
- ترشح با بوی بد
- قرمزی و تورم مجرای گوش
- حساسیت به لمس یا حرکت گوش
- کاهش شنوایی
در اوتیت میانی:
- درد شدید گوش
- تب
- ترشح از پرده گوش پاره‌شده
- کاهش شنوایی
- تحریک‌پذیری در کودکان
- علائم سیستمیک در موارد شدید
در عفونت‌های مزمن یا قارچی:
- ترشح مداوم
- عدم پاسخ به درمان‌های معمولی
- تغییر رنگ ترشح (سفید، سیاه، سبز)
- خارش شدید
- درگیری پوست اطراف گوش
آزمایش‌های مکمل
- CBC برای بررسی لکوسیتوز یا آنمی
- CRP و ESR برای ارزیابی التهاب
- تصویربرداری گوش با CT یاMRI در موارد مزمن
- آزمایش‌های شنوایی مانند Audiometry
- بررسی قارچی در موارد مقاوم یا مزمن
- بررسی حساسیت دارویی برای انتخاب آنتی‌بیوتیک
- بررسی سطح گلوکز در بیماران دیابتی
- بررسی نقص ایمنی در موارد غیرمعمول
- بررسی کشت خون در موارد سپسیس
ضرورت تشخیص زودهنگام
تشخیص زودهنگام عفونت گوش می‌تواند از پیشرفت به فرم مزمن، آسیب پرده گوش یاکاهش دائمی شنوایی جلوگیری کند. درمان سریع با آنتی‌بیوتیک یا ضدقارچ مناسب می‌تواند علائم را کنترل کرده و از بستری یا جراحی جلوگیری کند.
عوارض تشخیص دیرهنگام
- پارگی پرده گوش
- کاهش دائمی شنوایی
- گسترش عفونت به استخوان یا مغز
- عفونت خونی در موارد شدید
- نیاز به جراحی یا پروتز
- بستری‌های طولانی‌مدت
- کاهش کیفیت زندگی
- عود مکرر عفونت
عوامل افزایش‌دهنده احتمال مثبت شدن آزمایش
- ترشح واضح و چرکی
- درد و تب
- نقص ایمنی یا دیابت
- سابقه عفونت‌های مکرر گوش
- نمونه‌گیری صحیح و استریل
- عدم مصرف آنتی‌بیوتیک قبل از نمونه‌گیری
عوامل کاهش‌دهنده احتمال مثبت شدن آزمایش
- مصرف آنتی‌بیوتیک قبل از نمونه‌گیری
- نمونه‌گیری سطحی یا ناکافی
- بیماری‌های غیرعفونی با علائم مشابه
- نگهداری نامناسب نمونه
- عدم استفاده از محیط‌های کشت مناسب
- فرم‌های ویروسی یا غیرعفونی
منابع
- UpToDate
- Lab Tests Online
- Mayo Clinic
- PubMed
- CDC Guidelines on Otitis and Ear Infections
- Harrison’s Principles of Internal Medicine
- Infectious Diseases Society of America – IDSA
- Journal of Clinical Microbiology